Müteveffa Mehmet Bey'e Şiiri - Çağan Er

İlk ne vakit gördüm hatırlamam,
Adını çok geç öğrendim...
Bana dede dedirttikleri adam,
İdrak edemedim ki kim?

Şık ve pak gömlekleri,
Sürekli baktığı bir bıyığı.
Dimdik dikilirdi kapı başında,
Elinde birkaç poşet tatlı.

Sahip olduğu cam kenarı,
Samsunundan tüten özgün dumanlar
Hafızamdan yitse dahi
Anılarımda yaşayacaklar.

Elinde destelerce iskambil kartı
İçeride otururken kapardı perdesini
İyi bir adamdı Mehmet Bey,
Severdim kendisini...

Şahsına münhasır soluğu,
Keskin masum bakışları
Göklere saldığı nazar boncuğu
Ve onu sayan evlatları

Bir akşam yemeği,
Bir de kahvaltı
İnatla yedirirdi zeytinleri
Gene kırmazdım kendisini

Ninnisiydi Mehmet Bey'in
Trt4 halk türküleri
Gece gündüz çalışıp
Gündüz gece kestirirdi.

Canımız bir şey istese
Mehmet Bey'in canı gezmek isterdi.
İstekliler yolu izler de
Mehmet Bey'i gözlerdi.

Yaptığı oturaklar hala sağlam
Kurduğu aile hala bağlı birbirine
Devam ediyor iç intizam
Dualar ediyorlar Mehmet Bey'e

Yüreğinde sahi bir sevgi
İçeride otururken kapardı perdesini
İyi bir adamdı Mehmet Bey,
Severdim kendisini...

;

Bitti yaşam vazifen,
Benimse çocuk yaşlarım.
Kabrine koydum ellerimle seni,
Mezarında mıdır hala gözyaşlarım?

Dede,
Rahat yerinde huzurlar olsun sana.
Yattığın yamaçta duygularımız ırmak...
Dede,
Tekrar gülecek misin bana?
Ne zaman çatacak bizlere kavuşmak?

Özlemin vuslata dair,
Hiçbir şey ifade etmediğini
Özlememenin de
Mümkün olmadığını görüyorum.

Dede
Babam bundan nasıl kurtulacağını,
Sana sorardı biliyorum.