Mütevazi Şiiri - Hüseyin Kara/united States

. Dilimde dolamışım sevdanın gizemini.
Her gün sular dururum bu gönlümün yemini.
Duyguları ısırdım yakaladım demini.
Anlamak kolay değil insanlık erdemini.

Kapıldım bırakmiyor bu duygular yakamı.
Yaşamın turnesinde bir görseniz takamı.
Hic bir zaman bırakmam yaparım ben şakamı.
Dostlara dost gibiyim asla dönmem arkamı.

Mutluluk pençesinde yolcu yolunda gerek.
Kula kulluk etmeden güzel bir yaşam sürek.
Candan dostun sözleri emir olur ne demek.
Her şey yolunda gider verirsen biraz emek.

Duygular demetini verdim topun ağzına.
Çok hoşuma giderek yakışıyor tarzıma.
Türküleri çalarım diyecek yok sazıma.
Bazan çok iyi gelir gönlümdeki arzuma.

Olmuşum aşk delisi dolaşıpta dururum.
Tam isabet ederse on ikiden vururum.
Mütevazi kişiyim benim olmaz gururum.
Kırılırım eğilmem her zaman dik yürürüm.

Hazan mevsimindeyiz dalında yenmez kiraz.
Gemi seyir halinde rotanı bana kır az.
Seni anlamıyorum nedendir bu kadar naz.
Bitsin kış ile hazan gönlümüze düşsün yaz.

Abayı yaktım sana varmı buna itiraz.
Örtüşmeyen şey varsa lütfen onu bana yaz.
Defterimiz dup duru sayfalarsa bembeyaz.
Güzelim doğru derim devralmazsin ki enkaz.

Yalnızlığa son vermek gerekmez mi canısı?
Bir ömür seninleyim bu gönlümün kanısı.
Geçmişe sünger çektim mazı oldu anısı.
Bir ihtimalmı dersin yoksa başka hangisi.

Saçlara ak düserse bahar olur mevsimler.
Mutluluk estiriyor yaşantımdan resimler.
Afsunlanmış gibiyim nerde kaldı tılsımler?
Acı tatlı yıllarım mazidedir bilsinler.

Yağmasanda gürlesen yeterli benim icin.
Bu garip haykırıyor acaba neden niçin.
Vardır güzel bir yaşam önümüzde o biçim.
Ismini duyduğumda içim gidiyor içim...

Hüseyin KARA 04.04.2008 ABD