İncinir şairler,incinir şiirler.
Gövdemize el gibi uzanan mürekkepten.
Kabiliyettendir yahut meşrepten.
Gözleri desem, dökülecek kafiyeler.
Yutkunmak... Ay parlarken mecburiyetim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta