Mütereddit Mahkum Şiiri - Feyyaz Feyyaz

sürrealist bi ressamin tuvalinden hallice
herkes eşlik etmekte
kuvvetle
sürekli
durduraksız
anlamında kaybolmamak mümkünatsız
içimde konuştuğum
yarattığınız
renkler silsilesi
sıfatsız ya
üstelik hadsiz
sanki dış dünyada başıma gelen her konuya
fransız
onu şekillendiren de siz
halsiz
nedense benim yerime nöbet tutarmışçasına
kuralsız
yapayalnız
yoksa değil mi
var yanında asıl biri
onu görmeli mi
veya iyimser mi
değişmesini ister miyim ki
varlığına alıştığım bir gürültü bu
ancak alıştıysam
nasıl hatırlar oldum bir an sessizliği
karmakarışık bir üzüntü
düğüm
köründen
açılsa sanki milyar tane daha çıkacaktı içinden
açılsa benliğimden eksilecek bir ben
gitmesine üzülmeyeceğim tek merhem
ya da gittiğini hayal edemediğimden
ne zaman bitirecekler resmi?
hangi vakit satılacak bir başkasına?
sanki zamanı geldi.
bitsin artık.
ya da bitmese mi.
bilemedim ki.