Kırk yıl önce bir Ekim gecesiydi
Ölmeye başladığımda
Ablam yalan söylediği için
Oyuncak bebeğimden oldum
İsyan ede ede öldüm
Ortaokuldu, alay ettiler, gururum kırıldı
O zaman utanarak öldüm
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta