Mütemadiyen Kaidesi Şiiri - Gülide Batumi

''Gençlik Sendromu''

İstediğin kadar uğraş ver,
En büyük sanatın içindesin,
Dünya denilen şu yerin,
Asla tekrarı ve provası yoktur.

Geldinse dünyaya, yaşamamayı bil,
Dünyaya üstünlük kur alçakgönüllü ol,
Ayaklar altındaki şu dünya,
Hiç kimsenin tahtı olamayacak.

Dünya bir kere yaşanacak kadar,
Kesinlikle değerli değildir.
Sen asla sahip olduğun varlık değilsin,
İnan buna , bunu hep değerlendir.

Bir kuruş (metelik) fazlan yoksa hep fakirsin.
Belki zamanın üçte biri uyur , üçte ikisi uyanıksın.
Başarılarının her biri baştan sona başarısızlıktı.
Ayaklar altından da aşağılık bir dünyadasın.

Bir dakika bekle lütfen,
Çünkü zaman seni beklemeyecek,
Hiçbir şey , zaman kadar seni öldürmez,
Hayatın varış değil arayış olduğunu aklından kaçırma.

Günü geldiğinde dünyaya sığmayanlar,
Çok az yer kaplayacaklar,
Herkes sonunda birkaç avuç toprak sahibi,
Ölüm , samimi bir mütevaziliktir.

Sevincin saklanmış olduğu bir dünya,
Onu bulmak gereken oyunlu bir dünya,
Bulduğun da yine hemen saklanan,
Mutluluğun geçici , umutluluğun kalıcı olduğu dünya.

Görmek istediğim bir gerçeği,
Hep tartışmaya açıyorum çünkü unutmamak gerekiyor,
Kendini yabancılaştırıyorsan,
Bu sefer de dünya seni tanımıyor.

Gerçeği yalnızca doğrulayabiliyorum,
Anlaşılmak istediğim de susuyorum.
Gördüğümü değil görmem gerekeni anlamaya çalışıyorum.
Söylemekte geç kaldım şuan anladım.

Her farkındalık hep 'bir' farkındalık gerektirir.
Cevap veremeyen insanlar hep şaşkındırlar.
Sormadan önce kendine cevap ver.
Bugün ne soracaksın ?

Birşeyi fazla düşünmektense,
Çok şeyi biraz düşün.
Her düşündüğüne inanma.
Bilebildiğine inan.

Kendini bildiğini ifade etmeden önce,
Hislerini tartmayı öğren.
Herşeyi bildiğini söyleyen kimse bile doğru söyler,
Hayattaki en büyük cahilliği öğrenmiştir.

Yine aklımı okuyorum,
Fazla akıl veremiyorum,
Biraz aklımda bende kalsın,
Yoksa bende de bulunmuyor.

Hislerin var senin , heveslerin kalsın.
Herkesin ki sır , seninki de onlardan birisi.
Yaşamayı bilmeden öleceksin,
Kurallar uymak için var , hatırla!

Gücüme bir bak!
Herkes beni alkışlarken,
Halimden anlamıyordum,
Söylediklerim ağır olsada hep sırtımda taşınıyor.

Zekana , güldüğünü unutma.
Ne zaman olursa,
Nasıl olursa,
Neden olursa...

Kazanıp kaybedebilirsin,
Bazı şeyler var ki,
Kazanmadığından asla kaybedemezsin.
Kaybetmenin gerçek kendisidir.

Özgeçmişin içinde kaybolmak geleceği karartmıyor mu ?
Kendime verdiğim sözleri hatırlayıp,
Özsaygının temelini atıyorum.
Basit davranıp , basitliğine ustalık yetirenleri hiç anlamıyorum.

Umudu olmayan bir adım atmaz,
Yüreğini kaybeden bir daha dönmez.
Her gün biraz ölür insan,
Fark etmeden yaşıyor gibiyken

Sevmek en güzelidir zamanın az da olsa,
Birkaç şeyi anlatayım zamanın varsa,
Yalnızlığım yapayalnızlıktır,
Yalnız ölürüm ama asla yapayalnız ölmem.

Eğer sevebiliyorsam,
Ölümlülere bir bak,
Onları sevmeyi sevdiğin için sev.
Seçimim her zaman ölümsüzü sevmekten yana

Bak şu ölülere!
Hiç birisi sevdiğini söyleyemiyor,
Sanırım ölünce sevilmiyor.
Ölümlüysem gerçek ölümsüzü sevmeyi seçiyorum

Sıradan insanlar güzeli severler,
En güzelin ' sevmek ' olduğunu hatırla.
Bir şeyi olduğu gibi seversen,
En güzel şekilde seversin.

Sevdalarda biter fakat aşk başkadır,
Geriye sadece aşk ve aşıklar kalır.
Aşk yalnızca O yaradana mahsustur,
Ve aşk açgözlülük yada israf değildir!
''LA İLAHE İLLALLAH''