1978 -kimbilir ne kadar daha...
Her gün, yeni bir resmine adanıyor bu şiirler...
Ve ben, hâlâ yüreğimin en ücra köşelerinde,
altın bir kafeste besleyip güneşinden mahrum büyütüyorum umutlarımı...
Baharlar gelip giderken bile sadece yüreğimin ateşinde ısınıp,
binbir anı ile besleniyor savunmasızlığım...
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta