Perde I: Hâkim
Hükmüm kesindi; kalemim kılıç, dilim baltaydı.
Gönlüm taştan bir duvar... Bir yetim ahı arşa dayandı.
Sandım ki o kanlı defter dürüldü, dava kapandı,
Bilmezdim ki içimde en korkunç mahkeme kurulmaktaydı.
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta