Müteâmi Şiiri - Mehmet Fatin Baki

Amden bakarak görmeyen âkıl kimi insan
Hak doğruyu tefhimde yanılmakta nümâyân

Tefsirde tarafgirlik eder her müteâmi
Pest-pâreler âlemde sayılmaz bile hayvan

Kalbiyle bakıp hissederek rü'yet ederken
Övgüyle yaşar çok sevilen bir sğrü merdân

Fırsat bulunur şâire iç duygusu varsa
Âhirde güler her ne kadar olsa da giryân

Bâkî kalan ömr haddi hitâm bulamdan evvel
Mevt görmek için dostları olmaz ki şitâbân.

Amden = bilinçli, kasden
Tefhim = anlamak
Nümâyân = zâhir, açık
Müteâmi = görmemezlikten gelen
Pest-pâreler = bayağı insanlar
Rü'yet = bakma, görme
Âhirde = sonunda
Giryân = ağlayan
Hitâm = son
Şitâbân = acele eden

Mef'ulü mefâîlü mefâîlü feûlün
/ / . . / / . . / / . . / /