Beni mütemadiyen yanlış öldürdüler
Ben ki; Bir çocuk gülüşünde
Bi evsizin yerine soğukta
Savaşın tam ortasında tüm yağan bombaları çekip üstüme kanlar içersinde ölmek isterdim
Beni mütemadiyen yanlış öldürdüler
Onun omzunda bi defa ölmek varken
Onsuzluk kıyısında bin defa öldürdüler
Tabutum sahipsiz
Bedenim soğuk, kanım çekilmiş
Vurulan yanlış yerlerim üşüyor
Mütemadiyen ölüyorum
Halbuki bi elinin sıcaklığı kafiydi
Şimdi benden ona miras
Sadece acı bir müezzin çığlığı
Yanında üç defa imam sorusu
Kayıt Tarihi : 21.1.2018 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!