Mütalaa Şiiri - Sevda Sevgi Laloğlu

MÜTALAA

Altı aylık doğardı yazlar
Altı aylık yaşanan kışlar
Yıl dört mevsime sığardı
Öldü ilk ve son baharlar

Kuşlar hostessiz uçardı
Börtü böcek yer bilimci
Tabiat yaşam koçuydu
İnsan da Sevgi bilinci

Günlerimiz dört mevsimli
Eksik doğuyor güneş de
Kışlar dokuz ay on günlük
Açmıyor bak kardelen de

Ruhlar para sayar oldu
Bastı bacak kâr dilimci
Zâiyat paçam zoruydu
Turfanda övgü sevinci

Sular özgürce çağlardı
Hürriyet bizim bağlardı
Dağlar İnsana paralel
Huzurla güven sağlardı

Rüzgarlar içten eserdi
Yağmurun gözü kevserdi
Denizin dalgası hırssız
Sahil hep bizle gezerdi

Umut tepeden bakmazdı
Gök kuşağı bırakmazdı
Yaşamın saçları aksız
Sevinç bizsiz dolaşmazdı

İnsan insandan bezmezdi
Hayvan insandan ürkmezdi
Doğanın hakları horsuz
Hayat bizle hiç küsmezdi

Dünya denge unsuruydu
İnsan ilk ve son soruydu
Bitkiler son nefesteyken
Hayvanlar can soluğuydu

Yaşamak ölmem diyordu
Ölüm yaşamaya değmez
Tüm canlılar müsterihken
İnsan Dünyanın sonuydu ...

[ Sevda Sevgi LALOĞLU ]