Mütait Şiiri - Fehmi Tazegül

Ocaklara bıraktın acıları dumanı.
Hepimiz öleceğiz bu da hakikat.
Şimdi el ele yardım sabır zamanı.
Sende hiç vicdan yokmuş mütait.

Yakalandın geldin yolun sonuna.
Kalmaz yapılan kimsenin yanına.
Yoksulun fakirimin kıydın canına.
Çaldın çırptın alçak hırsız müait.

Şimdi çalanlar çırpanlar utansın.
Ölülere yürekler nasıl dayansın.
Artık milletimiz halkımız uyansın.
Söyle nasıl zengin oldun mütait.

Fehmi.
Katil olarak ülkede sizler övünün.
Ceza evi karanlıklar olacak günün.
Kimselere kalmadı bakacak yüzün.
İnsan olamazsın sen hırsız müait.