Ben mutsuz, umutsuz biriyim,
dolaşırım, aramak için mut ve umut.
Belki bulacağım Mut Ülkesini
bir ilkbaharda, güller açar, tabiat yeşerirken.
Belki Mut’a vardığımda
seni göreceğim.
O zaman çok şey
umut edeceğim.
Ve orada
sen, ben ve umut birleşeceğiz
Mut Ülkesinde.
Sana Mut’ta bir ev kuracağım
duvarları hayal
kapıları umuttan.
Sonra içeriye bir vazo yapıp
içine çiçek olan seni koyacağım.
Ben hayal alemimin umuttan kapısını
seni koklayabilmek
seni seyredip hayran olabilmek için açacağım.
Ve sonra
sen, ben ve umut
Mut Ülkemizin hayal köşemizde
beraber mutlu yaşayacağız.
Kasım 1967 Kumkapı İstanbul
Kayıt Tarihi : 22.11.2020 01:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!