Mut/LULUK BEN Şiiri - Ümmü Aşcı

MUT/LULUK BEN

Mutluluğu aradım hep yıllar yılı
Sordum güle, bülbül’ün sesinde,
Sordum Zümrüt-ü Anka’ya kafdağının ardında,
Sordum dosta,Mercedes’te,çek defterinde,
Sordum Mevla ’ya, gök’le yerin arasında,
Midya’ta bulgura giderken,evdeki pirinçten oldum.

Sordum..sordum..sordum!
Neden insanlar mutluluk peşinde?

Mutluluk nerde?
Mutluluk kimde?
Mutluluk kimdir...

Azıcık aşım,kaygusuz başım,mutluyum gardaş
Sıcak bir yuva,bir baş iki candaş..
Bazen dost olurlar,bazen yoldaş,
Yırtıp karanlığı,çıkıyoruz aydınlığa.. yavaş,yavaş...

Mutluluk; Rabbimin huzurunda
Sevgimde,gözümde,yüzümde,
Sazımda,mızrağımda,sözümde,
Mutluluk içimde,içimde! özümde...
Mutluluk BEN...