Mut Şiiri - Yavuz Ergün

Tutup her yerden sana gelmek istiyordum
Yalnızlıklarım bütün bir geçişimdi benim
Akşamları hep gözlerini seviyordum
Çünkü sen karanlıklarda ihtilalimdin ..

Hep kandı beni sana alıp götüren
Günlerin ortasında akşamını seviyordum
Saçların hiç büyümeyen bir yosun gibi
Ah nasıl anlatsam içime işliyordun...

Sen yokken bütün denizleri unuttum
Boğuldum o boşlukların ormanında
Gülüm benim alım kan rengim
Hiç böyle gülmedi yokken dudağımda...

Tutup her yerden sana gelmek istiyordum
Akşamına yoksulluğuna çocuklarına
Uykularım yoktu soluğum benim
Yıkanırım artık şiirim ırmağında...

Yavuz ergün

Beşiktaş–1961
Yeni insan fikir sanat dergisi 1962