..........
kederli şiirlere terk et beni baba
çilli mısralar düşüreyim dudak kıvrımlarına
seyrelmiş tebessümleri kokla sırtımda
oyyy... sırtım gül yanığı hazandan kalma
çiğ kokulum gamzelerin ağlatma...
ikindi titremesi hâlâ peltekliğim
yetimliğime öykünüyormuş orospu çocukları
bir de istanbulun kahpe sokakları
müllteci bir öksüzüm oysa yamalı kaldırımlara
ellerimi tut baba...!
bak,çocuklaşıyor yine dualarım
sıvasızdır anılarım sızlatma...!
sen,tazesinden mevsimler devşir zülüflerime
ben,eskiyen bakışlarında büyüyeyim
yâr 'sevdam' diyende,oyy öleyim...
.....
düşlerimi temize çek baba,
sarı kasımlar demlensin koynunda
sen,annemin gözlerinde dinlen
ve nemlen herhangibir maraş sabahında
öyle bakma baba,
tefsirsiz bir ayettir esmerliğim
bilirim,karası bağışlanmaz gözlerinin
hangi yıldıza küstüm,bilemezsin...
yine mendile kesti sözlerim,
adına bulanıyor dilim yâr,
sol küreğinde son üşüyenim....!
............koynumda terliyor gül kurusu
............bana ellerini uzat leylâ
............omzumdaki esrik bir dul uykusu
ana nenni
baba nenni
yâr nenni...
mayıs,bağlarbaşı,ikibin8
Keziban ArpacıKayıt Tarihi : 31.5.2008 15:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'zeynebim zeynebim allı zeynebim beş köyün içinde şanlı zeynebim'.....
Ve 'off be' diyerek sırtımı sandalyeme sığındırdım.
Yine kaçmak lazım geldi. Korkuyordum şiirden düpedüz!
Alışkanlık mı oldu kederlenip gitmek bu sayfanın şiirleriyle?
Ve ben mazoşist miydim?..
Şimdi müsade edin, ikinci satıra geçeyim.
TÜM YORUMLAR (6)