Müsvedde Aşk Şiiri - Meral Yağcıoğlu

Kurşun kalemin yoktu
Mürekkeple yazılmıştın
Ressam edasıyla değil
Acemi hattat misali
Divitinden kan damlayarak
Kazınmıştın yüreğime

Rengi yoktu siyahtan başka
Sürekli boca ediyordun siyahı üzerime
Yüzüm, gözüm, ufkum karanlıklara gömüldü
Yeşermeye yüz tutmuş duygularım
Göçük altında can veriyordu
Bir yanlışlık vardı biliyordum
Silmeye çalışsam da
İzin kaldı yok edemedi silgiler
Bir çizik attım yaşanmışlıklara
Hala acıtıyor aşkın
Ve hala kanıyor yüreğim

Üzerini karaladım gece gibi karanlık
Çentikler yetmedi üstünü örtmeye
Yaz boz tahtasına döndü gönül defterim
Müsvedde yaşıyorduk sanki
Adeta bir ön çalışmaydı aşkımız
Karalamaydı sanki dünyamız

Derin ve sessiz ağladım her gece
Göz yaşlarım sel oldu
Çağladım, taştım, estim deli, deli
Karıştım gazellere anlatamadım
Ne yaşadım nede öldüm
İsyanlarda yüreğim

Al git uzaklaş benden
Yaşadığımızı sandığın
O yalancı aşkını
Kopardım gönül sayfamı
Buruşturup attım avucuna
Al ve git müsvedde aşkını
Yeter artık acıtma beni

Gerçek aşktı dileğim
Karalama sevmek değil
Git gölgeni bile al yüreğimden
Yeniden başlamak istiyorum
Yine yeniden gerçek aşk
Bulacağım tertemiz.
Tecrübeliyim artık
Müsvedde aşkını
Al ve git başımdan
Yüreğimi terk et
18/01/2004