Hepimiz yazarız bir şeyler hakkında...
Hepimiz karalarız bir kağıda...
Ama neden hep sonra temize çekeriz yazdıklarımızı?
Neden korkarız o ilk kağıtları saklamaktan veya insan içine çıkarmaktan?
Neden cesaret edemeyiz?
Acaba neyi saklarız insanlardan?
Yoksa cahilmiyiz?
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
yazınızı okuyunca aynı ruhu taşıyor gibi oldum...gerçekten yerden göğe haklısınız..anlatmak istediklerimizi temize çeke çeke,esas demek istediğimiz çoktan bir zırha girmiş oluyor..selamlarım yeniden..
Puanı olmayan yazınıza tam puan verdim.Çünkü şiirin hikayesinide okuyup yüreğinizin güzeliği ve ilginç bir yazış tarzı geldi bana.Saygılarımla...
evet haklısını aslında...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta