Burnumda tütüyor yaran elleri,
Acep görünürmü yolu Musulun.
Hoyratlar elinde solar gülleri,
Açmadan soluyor gülü Musulun.
Bir zaman İngiliz kesti yolunu,
Arkasından Saddam yaptı zulümü.
En çok sahipsizlik kırdı belini,
Hep perişan oldu halı Musulun.
Ne ekmeğe doydu ne suya doydu,
Hep gelen zalimler Türkmene kıydı.
Ne Türkiye duydu ne dünya duydu,
Hepten susturuldu dili Musulun.
Birleşmiş milletler insan hakları,
Zalimlerin yanındadır çokları.
Ezilen mazluma çıkmaz gıkları,
Yoktur tutunacak dalı Musulun.
Daha dün kırmızı çizgiler çizdik,
Sonra ABDyi AByi gezdik.
Kendi çizgimizi kendimiz bozduk,
Yine boşa çıktı eli Musulun.
O Musulu hep yaşatır özünde,
Damla damla yaş olarak gözünde.
Er Ozanın mızrabında sazında,
Bir yanık türküdür teli Musulun
ER OZAN
17/02/2009
Kayıt Tarihi : 18.2.2009 17:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!