Yaktı pişirdi bizi, bu musulun sicağı.
Bizi hapse atanın,tezden sonsun ocağı.
Yırmı yedi ay yattım,irakın zindanına.
Dost larımdan hiç biri, gelemedi yanıma.
Bilirdim bu dünyada, düşenin dostu olmaz.
Parası kalmayanın, arkadaşıda kalmaz.
Hayatım çöcüklarım, sizleri özlüyorum.
Hem gece hemde gündüz, sizi düşünüyorum.
Elbette bir gün gelir, bu ayrılık bitecek.
Yıne kavuşacağiz, Allah yardım edecek.
Mahpushane hayatı, elbette zordur belli.
Buradan çıktığınde, olursun tecrubeli.
Kayıt Tarihi : 20.3.2006 11:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri Irak'ta yazdım.sene 1983.ben mersinden Irak a naklıyatçılık yaparken bir trafik kazası sonucu tutuklandım ve içeri düştüm hiç süçüm olmamasına rağmen yırmı yedi ay tutuklu kaldım. Yabancı bir ülkeye mahpus yatmak bana çok zor gelmişti içerde yatarken boş durmadım bazı yazılar yazdım.Bir çok şiiride orada yazdım. Irak çok sicak olur bizlerde içerde sicaktan bunalırdık herkes bir şeyler yapardı bende şiirler yazdım makaleler yazdım yorumlar yazdım böylece günlerimi değerlendirdim. Bir gün yine aşiri sicak vardı bende köşemde oturdum musul sicağını yazdım. Her yazdığım şiirin bir hikayesi vardır.Uzunca yazmaya kalkarsam vaktınızı almış olurum,zaman zaman sizlerle bunları paylaşacağım. Hepinize sevgiler ve saygılar. Abdulkadır azaklı.
TÜM YORUMLAR (1)