Elleri göyçekler döysün qoy beni,
Al güller.çiçekler öysün qoy beni.
O diller-dilçekler söysün qoy beni,
Bu da çox az olar ben şuluq üçün.
Düzengah çöllerde tepelenirim,
Masmavi sularda lepelenirim.
Bütün Yer üzüne sepelenirim,
Ezelden ölürüm xoş qulluq üçün.
Dayanın,ben size şad xeber verim,
Taleyin sesine gur semer verim.
Siz de evezine bir nemer verin,
Yaman darıxmışam muştuluq üçün.
Kayıt Tarihi : 9.3.2011 05:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/09/mustuluq.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!