Mustuk Oğlunun Mustuk Şiiri - İbrahim Çe ...

o hesap bi ğün oynayıp duruz
kimin aklına ğeldiyse
“ben bi ğuş vurdum”
hemen herkeş “ben de vurdum”
“-olum ben füfe(ği) nen vurdum”
bu sefte sadaca Höd Musdug
“-ben de tüfenen vurdum” dedi
başga biri
“-bizim tüfek var”
bir kaş gişiynen barabar
gene Höd Musduk
“bizim de tüfek var”
gene biri
“-ben tüfeğ atdım”
gene böyük çocuklardan bir kaçı
“-ben de atdım”
“-ben kaş tefa nişan atdım
hepiciğini de vurdum”
filen derkene
ufaklıklardan gene bu Höd Musdug
“-ben de atdım
hemide kaş kere atdım”
böyüklerden biri
ben bi atışda vurun
Musdug geri ğalmadı “-ben de”
vururdun, vuramazdın
nesine
“-beş cizili şeker”
“-sen”
Musduk duraladı
“-sen de bi avış gavırka”
dediler ona
“-gabil” deye diklendi
valla kaş yaşlarındaydık bilemecen
idda üzerine,
bobası ğilin evde olmadıklarını
zati biliyoduk ki
Musdugo(ğu) lların eve ğeddik,
Yasdıkları yığıp üsdüne çıkalak
güç bela duvardahı mıhlardan endirdik tüfe(ği)
gapış-gapış ikişer gişi dutalak
ver elini Güneyinin Arkası
garşıya bi daş dikdik
Musduğa dediler ki
“hadi bakalım”
“-önşe sen at”
“-olu(r) mu canım tüfeg sizin”
“-yaa valla olmaz önşe siz atın bi! ”

senin Deli Bolat,
Çil Melidin yere yatıp da
dabanca sıkdığı gibi,
yere yatdı
biz hepimiz gulaklarımızı dıkayoz
“gümmm! ”
ortalık dumana ğarıldı galdı
biz çığrış bağrış
cesareti ğelenner
“ben atçan”
“ben atçan”
sıraya dizildik
dört aşmalı oynaycağımışıyız gibi
bi bakdık Musduğ Oğlu
dumannarın arasından,
bizim nişangahda belirividi
valla bi dakka daa geş gelseydi
Musduk atçağdı belki

söğelek-siğelek emme
gene de zalım bi adam değilimiş
bizikinner olcak valla “ey” de
esgidilleridi

her birimizin guca(ğı) na
o gıranlardakı daşlardan yükledi
ver elini köy
hiş kimsede en ufak bi etiraz,
zırıltı-mırıltı yok
bi bölük esger,
arkamıza düşdü seninki
manga çavışı ğibi
o verip alıp galaylayo da
biz galaya-malaya dünden ırazıyız
yeter ki bobalarımıza şikat-mikat etmesin
Güneyinin içinden geçerkene
Şeytan Sülemen, Gozir Memedi,
“gaçalım” deye işaretleşmişler
çakdırmadan bi bakıyolları kı
adamın elinde tüfek
gözlerinin içine bakıp duru
horazı galdırmış!
..
bunnara başını sallamış
onnar da bizim gibi
guzu-guzu

gene hepimizi aldı-ğetdi
Necatinin Gayfaya,
sıralandık tahtaya
hepimize birer “soğuk oralet”
içiyoz da, kimsede ses-soluk yok

Le(y) lek geldi
“-hayrola Memet, bu epaplar..”
“-bu deligannılar
bana daş daşıyvıdılar
biliyon mu
onun uçu”
“-bunnarın hepiciğide
bek gabadayıdırlar
emme o yelçıkan delikleri olmasa”
“-yok yok hepisi de birinci bunnarın
epaplara laf söyletmen”
içimizden “oh” dedik
“çok şükür”
“verilmiş sadakamız varımış”
emme biz de hâlâ ses soluk yok
süt dökmüş kedi ğibi
Lelek Emmi de fazla uzatmadı
adam hakiki deliğannıymış.

ondan sonura ha deyince
elciklemedik
tüfeğimiş
nişanımış,
guşumuş

Allah bizi gorumuş,