Muştu ve Çığlık Şiiri - Agah Adıgüzel

Ay buluta girince
Az sonra karanlık ve gece
Artık daha iyi düşleyebilirim
Seni ve sabahı

Düşüyor gecenin gözlerine karlar
Kapkara bir gece çekiliyor gözlerimden
Ömrüme giriyor yıldızlar
Şafak gülüyor açıkça
Sınırsız imgeler çiziyorum
Kederin yüzlerine

Ey akşamdan kalan yorgunluk
Ellerimde seyriyen nasırlarım
Bu sizin yüzünüz mü
Siz olmasaydınız şimdi ben
Kim bilir ne çok yaşamıştım
Ne umutlar büyütmüştüm
Alnımda emeğin izleri.

Salkım söğütler sesini yitirdi
Sığırcık kuşları muştularını
Açın ellerinizi şafaklar
Yeni düşlerle doludizgin
Yeni rüzgarlar getiriyoruz
Yeni sesler kuşanacak söğütler
Yeni muştular çığlığı kopacak
Ay buluta girince.