Uykunun büyüttüğü bir çiçek vardır,
/Toprakta yatan.
Emziren soğuktur, yağmurdur, kardır.
/ Taşı çatlatan
Susuz mu kaldı güller renk yok, koku yok?
/ Yok mu renk katan?
Ateşteki al, kandaki aşk, gönlümdeki ardır,
/ Kalp gibi atan.
Çamurdur çevrem, çamurdur çehrem bile,
/ Etle donatan.
Bir şekle sokmuş ki olursa o kadardır.
/ Kemikler çatan.
Ey gönül, ey gönlümün dili şiirim
/Birazcık utan!
Ne oldu lalezara ki her yer pazardır
/ Sattıkça satan.
Huzurunu alıp götürdü kuş gibi zaman.
/ Ne kaldı dosttan?
Gönlün yıkık, gözlerin, sözlerin hep azardır.
/ Hüznü saklatan.
Kayıt Tarihi : 25.2.2004 07:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir neşve - nümâdır
Tahkiyk gönül şehrine bir nûru ziyâdır
Minhâc-ı Hüdâdır
Ey...Vaiz beni ta’n eyleme ki mescide gelmez
Râh-i Hakkı bilmez
Ben mûtekifim, kûşe-i meyhâne banadır
Mescidde sanadır
Ey...Emrah kuru laf istemez ille hüner ister
Yani dürer ister
Hakgi (Hakk-gû) derece mânâda gerçi fukaradır
Amma şuarâdır
Mef û lü , Me fâ î lü , Me fâ î lü , Fe û lü / Mef û lü , Fe û lün
Erzurumlu Emrah
Müstezat, Halk şirinin en zor türlerinden biridir.Kafiye düzeni, ölçü düzeni ayrıcalıklı bir tür. Bir fikir vermesi ve karşılaştırma yapabilmen adına örnek verdim abi. denemsi bile güzel, Teşekkürler..
Osman Velioğlu
TÜM YORUMLAR (3)