Müstezat Şiiri - Veysel Soysal

Bağban oldum, çalı diktim dağlar.
Tabutumdan, düstur verdim, sağlara.
Yaşın yaşın bulut oldum bağlara.
Yağmur bitti.
Gül bitmedi.

Çeşit çeşit çıkar yolu düşündüm.
Köyden kente, ordan köye taşındım.
Yılar yılı çabaladım, eşindim.
Demir bitti.
Bel bitmedi.

Çayırlarda pehlivanla yeniştim.
Nice koca kafalarla tanıştım.
Eksiğimi bir bilene danıştım.
Umur bitti.
Dil bitmedi.

Nihayete yaklaştım, adım adım.
Dost meclislerinde silindi, adım.
İmamın kayığını mıhladım.
Tamir bitti.
Sal bitmedi.

Kayıp ettim eşi dostu, yareni.
Ne yük almış, meşakkatin treni.
Gezdim, döndüm; Acem, Arap, Turanı.
Kömür bitti.
Yol bitmedi.

Oğul uşak bakmaz oldu, sözüme.
Kara sancı girift oldu, dizime.
Her gören, kara çaldı, yüzüme.
Çamur bitti.
Zül bitmedi.

Türlü türlü kılıkları giyindim.
Bin bir çeşit meseleye değindim.
Devlet içre beyliklere soyundum.
Samur bitti.
Kıl bitmedi.

Haddim değil, üst makama dallandım.
Tayin çıktı, sürgünlere yollandım.
Mektup ile kılıflandım, pullandım.
Emir bitti.
Pul bitmedi.

Kara bahtı altmış sene sürüdüm.
Yoksul kaldım, izbelerde çürüdüm.
Sefa buldum, istikbale yürüdüm.
Ömür bitti.
Yıl bitmedi.