Ne yana dönsem yüzler hep yabancı bana. Kelimelerimin anlaşıldığından şüpheliyim.
Benim ben olduğumu bildiklerinden de…
Aitliğimi kaybettiğim 12. ayın arefesi, gözlerimin yorgunluğunu dindirmiyor uykular.
Gündüzleri hesap etmeyi çoktan bıraktım.
Ruhumda ki sisin dağılması mı?
Geçelim bu safhayı.
Ben kara bulutlarla dolu gökyüzünün müdavimiyim, güneşli günler uğramaz coğrafyalarıma.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Ne güzel demişsiniz
dilinize sağlık
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta