Doğru kalmak uğruna haksızlığı güderken,
Öldür, yok et nefsini sen Rahman’a giderken!
Hakk’a gönül verdinse sakın ha deme erken,
Ağu, zifan(*) içilir; diyemezsin istisna!
Her günahın affı var, kulun hakkı müstesna!
Her yapılan dilekten nasibini alsa da,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta