Göğsümün tam da üstünde bir acı.
Yüreğimse solmuş sararmış gül kurusu.
Yapraklar dağılıyor istemsizce etrafa...
Mevsim koşulları yapraklar üzerinde etkili.
Kar,yağmur,çamur...akıtıp gömecek toprağa .
Bu döngüye dek varlığı hep bilinecek.
Bilinecek ama nefreti nazar temaşa edecek.
Düşünceler beynimi kurcalar durur daima.
Alıkoyar her şeyden,izin verdim alıkoysun...
Acılar içinde kıvranıyor,ecelini verinceye dek...
Ölüsün,kefenledim gömdüm seni toprağa.
Beyin boşalınca,dolmak isteyecek iyi halle.
İnciler dizeceğim boynuna uzunca...
İnciler varken,düşünülmiyeceksin hiçbir zanla
Ruhum,seni ise Rahmana teslim ettim duayla
Doygunluk sağlayıp bedenimi kurtar acıdan.
Müsterih ol,elemden de bi haber ol;olamazsan
Bedenime can veren Sen hasta edersin hepten
Sendeki eksiklik sirayet ediyor bedenime.
Sen doymalısın Sen başlamalısın emeklemeye
Islah olur;göğsümdeki acı,beynimdeki düşünce
10.12.2024 Van/Edremit.
Kayıt Tarihi : 10.12.2024 12:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorumu da pek elzem...
Kendisi pek o kadar gerekli...
Eksik olmayınız...
Teşekkür ederim...
TÜM YORUMLAR (2)