Müsterih Şiiri - Zehra Yaden

Yanlış durakta doğru otobüsü bekleyen bir yolcu değilim artık.
Nerede bahsi geçse o günahın,
Tövbesi oluyorum inançlı bir ihtişamın..

Şair,
Geçti o geberdiğimiz zehir zembelek geceler.
Gündüzler, hançeri göğsümüzde taşıyıp zamanı durduran o günlerden değil artık.
O çok sevdiğimiz yollarmış bize bataklık.

Köşelerden kaçıyoruz bir daha yıkılma korkusuyla.
Güzel şeyleri anımsatmıyor oluşuyla.
Ki bir daha düşersek son dakikalarda mahşerler bizi yazıyor olacak, biz bir daha olamayacakken.

Can bedenden, beden olan bitenden sıyrılıyor gibi oluyorken; tüm bunları yaşamak için daha çok erken.
Kıyametimizi erteleyelim istersen.
Ölümün acelesi olmasın bizim için.

[30 Temmuz 2025]