Müsterih Şiiri - Ersan Yüksekkaya

Yavaş yavaş ördüm ruhuma sarılı bu örümcek ağından zincirleri
Birkaç asır sürdü zannımca veyahut bir su damlası düşünceye kadar
Zaman mehfumu kalmadı artık günümün 24 saatinde
Gece olmuş, gündüz olmuş, sabah 5, akşam 8
Akrepmiş yelkovanmış hepsi boş, artık hepsi boş!
Ruhumun sızıntısı epeydir sürüyor
Bazen kan akıyor, bazen kelimeler, çokça acı ve korku
Müsterih olmaya çalışıyorum, zor çok zor
Şiirler yazıyorum, kağıtlar buruş buruş oluyor
Koyduğum her virgül için bir çizik atılıyor vücuduma
Yine ve yeniden kendimi bağlıyorum
Kızıyorum her aynanın karşısına geçtiğimde
Suçum boyumu aştı bir bilsen
Son zamanlarda pislik bir adam oldum
Hatta inanır mısın şiirlerimi seçer oldum
Bence diyorum yazılan en güzel şiirler,
Ay ışığının altında yazılan şiirler!
Ve onlar yalnızca karanlıkta okunabilirler!