Müstâkil ev odasında yaşayan bir garibin,
Gökdelen altında kalması kadar
Acıklıydı ayrılığın..
Gurur; fay hattı gibi kırıklanan,
Geri dönüşüme veto kararı uygulayan..
Bünyem yüzmeyi öğrenen
Bir çocuk gibi..
Aşk enkazında çırpınan...
Ne sesimi duyan var,
Ne elimi tutan...
Evim senin kalbinle izole edilmiş,
Belki de ondan...
Kayıt Tarihi : 25.11.2010 18:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!