Evveli olmayan sonlar
Başlamadan biten.
Kırıntılardır
Ardında kalan...
Masalsı...
Tılsımı bozulmuş hayatlar
Bir değnek bekleyen
-dokununca-
Prenseslere dönecek kurbağalar...
Dönsün,
Ama teni değil
Dilinden de kesilsin
Vraklamalar...
Ay tenine değdiğinde
Kurtlaşmış içini
Dışa vuranlar.
Gündüzü bekleyen
İçindeki karanlığı saklamak için.
İnsanlar,
En sonunda gayya ya
Yaslanacaklar...
Kayıt Tarihi : 28.8.2008 19:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!