Müstakil Evler Şiiri - Arzu Karadoğan

Tahta kapılar vardı
Müstakil evlere açılırdı
Hangisine varsak bizi tanırdı
Her biri nasıl da cana yakın
Her biri nasıl da hatırlıydı
Odaları desen han gibiydi
Sedirliydi, minderliydi
Sofraları bereketli
Etrafları hareketliydi...

Tahta kapılar vardı
Müstakil evlere açılırdı
İçinde dostlar buluşurdu
Vefadan yana konuşurdu
Samimiydi sohbetleri
Sıcacıktı yürekleri...

Tahta kapılar vardı
Müstakil evlere açılırdı
Penceresi çiçeklere
Pervazı kuşlara yârdı
Dibinde çocuklar koşuşurdu
Çığlıkları havada uçuşurdu...

Sonra bilmem ki ne oldu
Çocuklar aniden kayboldu
Yalnızlık sardı dört yanı
Çiçeklerin rengi soldu
Kabına sığmadı duvarlar
Çelikten kapılarıyla
Göğe merdiven kurdular
Üstüne kırk kilit vurdular
Kuşları bile yurtsuz koydular...

Tahta kapılar vardı
Müstakil evlere açılırdı
Eşiklerinde başlardı huzur
Daha girmeden içeri
Mutluluk kokardılar
O evleri soruyorum işte
O evler
Nereye taşındılar?

Şiir:Arzu Karadoğan

...

Arzu Karadoğan
Kayıt Tarihi : 18.12.2022 20:57:00