Müstakil Ev Şiiri - Suat Bingöl

Yıllar sonra çıkıp geldiğinde
akıp giden zamanı değersizleştirmemecesine
eğdi başını.
Yüzüme hiç bakmadan sarıldı.
Yan yana bir süre öylece sustuk, Hiç konuşmadık.
Ellerine baktım, yarası yarama eş bir iz taşıyordu
havadan da sudan da bahsettik.
Bahsettikçe hava ağırlaştı, su derinleşti.
Gözlerin dedim, her renkten biraz çalıyor,
bir ara gözlerine baktım, zihnim berraklaştı.
Öyle beylik laflar falan etmedi.
Daha çok dinledi.
Konuştuğu zaman Sesi yumuşak ve sözcükleri telaşsızdı.
….Hiç susmasa dedim...
Sonra yakınıma oturdu ki bunu hep çok güzel yapardı.
Aynada buluştu gözlerimiz....
Ben sigara içtim o sigarayı sevdi.
Ben sustugumda o sessizliği sevdi.
Konuşur gibi oldum tekrar, tuttu sözcüklerimi sevdi....
Ben şiir okudum o yüreğime değdi...