Saatlerce yol yürümüş bitap düşmüş mecal kalmamıştı bedende.
Biraz daha devam edersem,son demlerimi yaşayacak düştüğüm yer son görüldüğüm yer olacaktı zihinlerin diri yapraklarında.
Yokuş yukarı çıkmam sebebiyle göğsüme baskı yapıyordu alıp verdiğim nefes.
Ağzım açık nefes alıp verdim aksine göğüs kafesim paramparça olabilirdi mahber bedenimde.
Derken...
Şirin mi şirin müstakil,sakin bir ev ilişti gözlerime
kapısı yarı açıktı.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta