Müştak Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Müştak

Ah bir bilseydin bu yürek, nasıl da yanıyor sana ,
Bak bi goncaya , bahar uykusundan, nasıl aşkla uyanır sana ?
Ah bir bilsen bu şehrin çukurlu tozlu yolları ,
Nasıl arkandan avare ser gardan gözyaşı dökerler sana .
*
Hiç pişmanlık duymadım o hallarına ettiğim ayine ,
Kendi yüzüme kapattım cami kilise kapılarını bil sana .
Aşkla sevdiğim tek diktatörsün benim dünyamda ,
Ondan bu şehirde boynum bükülmüş teslim bayrağını açmışım sana .
*
Döktüğüm gözyaşlarımın yarattığı denizden korkma gelmen içindir ,
Artık gözbebeğim taş kesilmiş o yollarda sermişim sana .
Hislerimden ayrı , göğünde yaşamayı karşılarım ,
Yine şiirlerimin şahdamarı kabarmış övgü yağdırırlar sana .
*
Göğsünü kıble eyledim durmuşum bu aşkın namazına ,
Rükum secdem karışmış baka kalmışım sana .
Aşkının miraç günündeyim çaresizce çağırmanı beklerim ,
Dudaklarım ayettir öpüşlerim mucize yağdırırım sana ..

Şiwan ali Yilmazdağ