Mustafam Şiiri - Muhsine İpek

Mustafa’mın bahçeleri tren yoluna bakıyor
Düşmanları dört yana pusu kurmuş bekliyor
Mustafa’m kurşunlara hedef olmuş koşuyor
Ak gömleği al al olmuş batıyor…

Bağdın boğazı kopukların yoludur
Geçtikleri yolu duman olur kurutur.
Mustafa’m toprağını canından çok korur
Taşını toprağını elleriyle yoğurur
Aslanım Mustafa’m kanlar içinde yatıyor
Ak gömleği al al olmuş batıyor…

Bilecik’te beneklidir bütün dağlar
Düşman pusu kurmuş kurşunlarını yağlar
Yavruların yollara düşmüş ağlar
Dağlar dile gelmiş Mustafa’ma yas tutar
Aslanım Mustafa’m kanlar içinde yatıyor
Ak göleği al al olmuş batıyor…

Tek kusurun ağaçları severdin
Aslanım toprağına sahip çıktın bekledin
Öksüz bıraktın Mustafa’m büyütemedin
Aslanım Mustafa’m kanlar içinde yatıyor
Ak gömleği al al olmuş batıyor…

……………….
Yavrularının figanı kara suları yakar
Kardeşlerin ………………………
Gözü yaşlı anan acısından sayıklar
Aslanım Mustafa’m kanlar içinde yatıyor
Ak gömleği al al olmuş batıyor…

Cebindeki sigarayı yakmışlar
Yamacına oturup seyrine bakmışlar
Aslanım Mustafa’m kanlar içinde yatıyor
Ak gömleği al al olmuş batıyor…

Yakındadır Ayvazın dağları
Kader kötü örmüş Mustafa’ma ağları
Görenler görmedik dedi yalanladı
Ayvazın avradı ipi boynuna bağladı
Aslanım Mustafa’m kanlar içinde yatıyor
Ak gömleği al al olmuş batıyor…

Kurşunlu’da sabah ezanları okunur
Mustafa’nın yokluğu yüreklere dokunur
Kaya kovuklarına birer birer bakılır
Aslanım Mustafa’m kanlar içinde yatıyor
Ak gömleği al al olmuş batıyor…

Muhsine İPEK
(Mustafa’nın Kız Kardeşi)