Anlamadım, anlamadım Mustafa,
Niye neşelisin, niye gülersin?
Başımızdan eksik olmazken cefa,
Dert etmezsin, sen her şeye gülersin.
Yüreğin efkarla hiç mi basılmaz?
Yüzünden tebessüm asla kesilmez.
Kaşların çatılmaz, yüzün asılmaz
Kahkahaya doya doya gülersin.
Şu felek canını sıkıvermez mi?
Tekerine çomak sokuvermez mi?
Bağrına acılar çöküvermez mi?
Desem boş ver diye diye gülersin.
Herkes güler, gülünecek hallerde,
Film icabı, oynanılan rollerde.
Eşten dosttan uzak gurbet ellerde
Günlerini saya saya gülersin.
Bilirim ki doğru yoldan çıkmazsın,
Ezilip büzülüp, boyun bükmezsin.
Makama mevkiye kafa takmazsın
Ağaya gülersin, beye gülersin.
Uzun ayrılıklar az gelir sana.
Sıra sıra dağlar düz gelir sana.
Acılar, sancılar vız gelir sana.
Sen soğanı soya soya gülersin.
Uğraşmazsın malla, mülkle, parayla
Makamla, mevkiyle, köşkle, sarayla
Ötecisin işin olmaz burayla
Özlemini duya duya gülersin.
25.02.2002 Iğdır
Kayıt Tarihi : 24.1.2010 17:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!