anlıyorum diyorsun bana,
yalan söylüyorsun besbelli,
bu yüreği anlamak zordur,
anlayınca da bırakmak,
tutmamak ellerinden imkansızdır,
öyle senin gibisine çok gelir,
Sen bir ağaçsın,
Yem yeşil yaprakları olan,
Bense bir tırtılım,
Sana muhtacım,
Dileğim kelebek olmak,
Sen bana kucak açmazsan,
Sen beni bir gün güldürmedin,
Sen beni birgün mü bile sevmedin?
Ben böyle miydim sanıyorsun?
Bu halime sebebim sensin.
Gözlerime öğrettim seni görmemesini,
Damlarken gecenin sessizliği kalbime,
Seni düşünürdüm,
Ve ağlardım saatlerce,
Çünkü ben sana vurgundum.
Sen,sevmek nedir bilmedin,
Beni bana bırakmayın,
Bırakmayın işte,
Kendimle başbaşa kalınca,
O aklıma geliyor.
İmkansızlığı geliyor aklıma,
Kendimi boşlukta buluyorum,
Takatim yok sevgilim yanına gelmeye,
Huzuruna varıpta yüzünü görmeye.
Tükendim ben artık hasretlikten,
Bittim artık üzülmekten,
Gözlerimde artık hiç gözyaşı kalmadı,
Zaman hızla geçiyor bak,
Buhranlar içindeyim aklım muğlak,
Bana düşen,
Hep sürgün gönüllerde aşk...
Kurak toprağa tohum atmak anlamsızdır,
Keske demeyi hiç sevmedim ama keşke beni sevsen,
üzerini örtsen buz tutmuş yüreğimin o sıcak sevginle,
bir yolculuk hayat dediğin,can kenarını sana ayırdım,
rayihan gelir bulur beni ta uzaklardan,
gönül bahçemdeki çiçeklerimin annesi,
anlasana artık seni kocaman seviyorum.
Sevdam sana yetmedi mi?
Yüreğim sana az mı geldi?
Bana bunu mu layık gördün?
Neden kalleşçe aldattın beni?
Canımdan çok sevmek miydi suçum?
aşk bazen bir ayakkabıya benzer,
küçük alırsan ayağını sıkar,
büyük alırsan bol gelir,ayağında çıkar,
ama en nihayetinde eskiyince yenisini alırsın!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!