Sensiz bu ellerin
Tadı yok geçen günlerin
Telefondaki gel diyişin
İnan kulaklarımda çınlıyor
Hüzünlü hüzünlü bakışların
Sen varsın...!
İçerimde yanan kor ateşlerde...
İnsana huzur veren gözlerde...
Baharı selamlayan sevgi çiçeklerinde...
Aşıkların yazdığı tüm dizelerde...
Sen varsın! Hep sen varsın...!
Geçen günler seni unutturmuyor
Çünkü her yerde sen varsın
Kalbim hiç yalnızlık hissetmiyor
Dertli kalbimde hep sen varsın
Artık gözlerimden yaş akmıyor
Sen ve ben...
Ay ve dünya gibiyiz.
Ne birbirimize yaklaşabiliyoruz
Ne birbirimizden kopabiliyoruz
Sen ve ben....
Sen ve Ben; bir ağacın dalları gibiyiz
Bağlanmışız birbirimize köklerimizden
İstesekde ayrılamayız
Savrulsakda fırtınalarda sağa sola
Birbirimizden kopamayız
B irbirimize sarılıp, sarmaş dolaş olamasakda
SEN; gül bahcelerinin eşsiz sümbülü
BEN; yalçın dağların ayrık otuyum
SEN; sonsuz kainatın eşsiz güneşi
BEN; kara toprakta bir kör kuyuyum
SEN; dört mevsim yeşeren ağaç
Bir kalem olsam! ...
Seni yazardım deryalara
Yıldızlara, güneşe ve aya
Koşardık seninle
Yelken açardık sevdalara
Bir kalem olsam! ...
Bir akşam vakti geldin aklıma
Düşünürüm sevgilim sen olmasanda
Gece uyurken girdin rüyama
Görürüm sevgilim sen olmasanda
Gün boyunda aklımdan çıkmıyorsun
Senin yanında iken
Mutlulukdan uçuyordum ben
Şimdi senden uzakdayım
Aklımdan çıkmıyorsun sen
Ellerinden tutuyordum
Sil gözyaşlarını kimse görmesin
Senin ağladığını kimse bilmesin
Kilitle kalbini kimse çalmasın
Benim döneceğim güne kadar
Bağla elelrini kimse tutmasın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!