Mustafa'yı Özlemek Şiiri - Sema Enci

bindokuzyüzdoksandokuz yazı
mustafa'nın eli elimde
ağzımda porselen bir gülüş
malatyası göğsümde
su sesi pıt pıt şairin yeri.
ayak uyduramama durumumu yüzüme çarpıyorum
her sabah musluktan avcuma akan.
nasıl da havalanıyor kırlangıçlar
çarpmanın verdiği o trajik ürküntü
birdenbire güzelleşiveriyor gün
konuşamayan her şey güzel biraz
susalım istiyorum kedi fısıldıyor
kırık porselende sağ işaret parmağım
mustafa'nın kalbi sımsıkı bir darılmaca
bütün ayrılıkları bir yerden tanıyorum
bütün zeynepler aklıma
yoklukları ayağıma takılıyor.

haydutlar ve banka faizleri kol kola
kurullar ve hükümet yanlıları
bir ısırık borsasıdır gidiyor
kimsenin etine talip olmadım diyorum
yolculuklar beni çok fena ağlatıyor
hangi antlaşmaya imzalı bir boğazda
çırılçıplak bir şilep oluyorum?

"kara kız!" diye fısıldıyor kedi
ben diyeyim hepi topu boş bir kovaydı bendeki
sen de; birazı yara birazı mısra
gecenin zilini çalıp kaçan Allah'ı arıyorum
ayaklarım üşümüş
üstelik rafları boşaltılmış bir süpermarket kadar  ıssız
kıyılarda köpüren tek başınalığın geri çekilmesi
sana ulaşan bütün hatların fişini çeken zalimlik
acizlik de diyebilirim prizlerden beride

"kara kız!" diye fısıldıyor kedi
oysa her acı şenliklidir biraz
orada berilerin püf diye sönen köpükler olduğu kadar
nasıl da yıkık dökük
nasıl da gürültülü bir ses yitimi

üniformaya aşık bir halk için bir tabur çiçek ekiyorum
bir tabur ayçiçeği patlayıveriyor
bir tabur hanimeli kokusu
içine biraz çocukluğumuzun annesi sinmiş
günün ilk ışıklarını kesen o "kara kız!"
herhangi bir ikindileyin "kara kız!"
gecenin ateşböcekleri sarkarken gökte
salkım saçak "kara kız!"

23 Haziran 2023

Sema Enci
Kayıt Tarihi : 29.12.2024 10:24:00