Mustafa Yazka Şiirleri - Şair Mustafa Yazka

Bak kardeşim şu dünyanın haline
Haksızlık tufan seller oluyor.
İnsan hakları sıfır diinine,
Hayvan hakları başa konuyor.

Çoğu insan yokluk ile savaşır,

Her yerde doğruluk edası takın,
Kıvırmayı ihmal etmeyin sakın,
İşinize gelen tarafa bakın,
Eğilmeyi ihmal etmeyin sakın.

Doğruluk dünyada ölüme yakın,

Tüm dertlerden kurtarır,ecelin haricinde,
Hastaların hepsi muhtaçtır ellerine,

Hayatını adamış sağlığa insanlığa,
Ergeç herkes muhtaçtır fedakar doktorlara.

Bazen bülbül gibi şakır,
Bazen pınar gibi çağlar,
İpsiz kösteksiz bağlar,
Dilin fethetti beni,Kendine çekti ben

Bahar yeli gibi serince eser,

Deprem aniden sallar
Ev hastahane okullar,
Yarılıyor yerler yollar,
Deprem vurdu yetiş kardeş.

Telef oldu ekmek aşı,

Yaşlısı,genci,çocuğu şehit,
Kudurmuş artık sarıyor it,
Karşımda sırıtma ne olur git,
Benim gibi bin kere ölemediniz.

Göz göregöre yaptılar seti,

Bir rüya gördümki herşey gönlümce,
Gönlüm aydınlandı seni görünce,
Bahar yeli esiyordu serince,
Açılma gözlerim rüya bitmesin.

Yağmur yağıyordu ince ince,

Üzerinden elbise günlerce çıkmadı,
Ağlamaklı gülersin bitlermi gıdıkladı,
Çoktanberi mide layıkıyla doymadı,
Nasılda sevinirsin tavukmu yumurtladı?
Yıllarca çalışıp ellere mal etti,
Tutun yıkılıyor son kanı sinek emdi.

Bu gök neden gürlüyor:Ya aç kalmış ya gaz yapmış.
Peki bu niye hırlıyor:Ya kudurmuş ya uykuya dalmış.
Güneş neden kızarıyor:Ya utanmış ya iftiraya uğramış.
Niye hapse girmiş:Ya iftira yemiş ya öfkeye yenilmiş.
Bunlar niye içiyor:Ya derdi deşilmiş ya kadehe sinmiş.
Bu niye kaçıyor:Ya zılgıdı yemiş ya suçunu bilmiş.

Savaş hastalığına şahit oldu,
Milleti meşakkate maruz oldu,
Riya tehlikesi yurttan kovuldu.

Anadoluda kalan büyük direk,
Medeniyyeti kınayan tek yürek.