Yalnızlık ile halvetteyim..
Ay güneşim, karanlık yoldaşım, kalem sırdaşım.
Sigaram..
Vefakar, fedakar arkadaşım;
Bir hiç rica edebilir miyim?
İçinde esmer kavruk tenli insanlar olsun
Sağdan başlasınlar okumaya ve yazmaya
Suskunluğu sevsinler
Son tahlilde yapsınlar en önemli işlerini
Ama gecikmiş olmasınlar,
Hayatımın bana hükmü bu, suçlu; Kalbim
Mahkum olan zihnim, O’na mahpus
Duvarımda, bir çizik ve üç nokta
Yatağımın çukurluğu uzun zamandır soğuk
Onsuz günler, göz kapaklarım firaklar da
Varlığından, yokluğuna kalan hatırası, İnfial.
Karanlık güzeldir.
Karanlık çağırandır, aratandır.
Karanlık buldurandır, düşündüren, şükrettiren.
Karanlık bırakandır, seni seninle bırakan.
Tazeni, çürüğünü çıkarandır.
Karanlık sarhoşluktur, tasavvuf i sarhoşluk.
Sen olmasan da akar zaman, geçer günler
Sen olmasan da yağar yağmur, gelir bahar
Sen olmasan da döner dünya, tutulur güneş
Sen olmasan da eser rüzgar, uçar martı
Sen olmasan da yanar mum, ölür pervane
Sen olmasan da öter bülbül, açar gül
Bazen bir insanı sevmek onun için ölmektir,
O an onun için ölmektir onu sevmek.
Bazen bir insanı sevmek küçücük bir buse kondurmaktır yanağına,
O an o öpücüktür onu sevmek.
Ey Semadan gelen, lale kokulu sevgili
An itibariyle, Aşk nazarında azb oldun bana
Ey Semadan gelen, ay yüzlü sevgili
An itibariyle, Dicle nazarında aktın kalbime
Belki görmüşsündür beni orada
Uyuyamadığın geceler mesela,
Yağmurlu bir havada,
Evinizin karşı kaldırımında,
mesela.
Hazin bir sondu bizim ki
Sonsuzluğa düşen bu gözlerim
İstanbul’un yalnız sokaklarında
Anlamazsın ihtimal
Acıtıyorsun beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!