Mustafa Uzelli Şiirleri - Şair Mustafa U ...

Bütün lambalar söndü
Her yer karanlık.
Hiç bir şey görmüyor gözüm
Sensin alemde tek varlık.

Bir elimde kağıt, birinde kalem

Sabah kalkar yedirir, içirir
Tutar elimden okula götürür
Saçlarımı okşar, yatağa yatırır
Benim annem, canım annem.

Her gün okuldan almaya gelir

İşte gün bitti.
Telefon ettim
Mesaj çektim
Geldim gittim
Çok bekledim
Elime ne geçti?

Bu bayramda baban sana
Bak neler almış, neler
Ceketler, entariler,
Saç bağı, kodelalar...
Seni Cennette sanmışlar
Melekler kıskanmışlar.

Bize emanet ettiğin Cumhuriyet
Ellinci yaşına girdi nihayet.
Kalkıp Anıtkabir'den görmeliydin Atatürk
Milletimin sevinci dağlar kadar büyük.

Bugün çocuklar daha şen, daha şakrak

Ağaysanız gelin, işte meydan
Avcıysanız gelin, işte nişan
Yiğitseniz gelin, işte kafam
Çok yiğitlerle cenk etmişem ben.

Çek kılıcını, boyunuzu ölçeyim

Şimdi bilmem nere gittin?
Neden bizi terkettin?
Kış geldi diye mi ettin?
Uçup gittin kelebeğim.

Bir ders yılı bitmeden

Seni her gün görüyorum,
Karaköy'de öğleleri
Araba bekliyorsun.

İçerinde meslek aşkın
Elinde çantan, kitapların

Aşkımı anlatabildiğim gün sana
İnan, çok mutlu olacağım.
Bütün dünya başıma yıkılsa da
Aldırmayacağım.

Kapının ardında durur süpürge
Sevim'e söylerim: Şu evi süpür be!
O da bana der: Bir de Ali süpürse?
Siz gideli süpürülmedi evimiz.

Sabah olur kalkarız, sobamız yanmıyor