ilk bahar meltemiyle geldin
zemheri firtinalar kopardin icimde
sultan tahtina oturdun gönlümün
yok ettin icimdeki yarenlerimi
Ah be yıllar ömrümü biçtiniz
Solmuş eylül yaprağı gibi döküldüm
Çizgiler yüzümde bir destansı yol
Karbeyaz şakaklarım bir kitap gibi
Son muharririn imzasını bekler.
M.Topatan
Ne zaman kalem alsam elime
Önce ismin döşenir atlastan satırlarıma
Sonra gözlerin ufuklarıma.
Bir bir dizilir yıllar
Macera başlar ruhumun dehlizlerinde;
Gönlümün ikliminde salına salına
Hep içimedir feryadım
İçime dökülür gözyaşlarım
Sancımı duymaz kimseler
İçimdedir sızılarım.
Yaralarım içimde
Ah bir bilsen kaç gül yaktım.
Kaç baharı terk ettim senin için.
Dikenli yollardan,
Ateş çukurunun kenarından,
Zemheri kışın ortasından geçtim
Bir tek ümit için,
Sevdan bir de hasretin olmasaydı nasıl katlanırdım bunca yıl bu cefaya.
Görmediğim zeytin gözlerine, tutmadığım pamuk ellerine,
Yana yana nasıl bağlanırdım.
M.Topatan
Yeni bir hikaye başlıyor ufukta!
Kiminin yaralarına pansuman, kiminin ecel çanları olacak.
Kimi gurbetin kimi de vuslatın yoluna çıkacak.
Hele biri/leri varki alnı secde hasretiyle yanıp tutuşur,
geldim der,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!