SENİN GÖZLERİN
Ay ışığında kurutuyorum hayallerimi
Mehtabın kokusu içine sinsin diye...
Sonra Ilık ılık gecelerimi kaplayan
Karanlıklarıma karışsın,
Bir çocuğun masumiyeti kadar billur
En karanlık gecemize bir yıldız doğmuştu,
Bir yıldız ki, güneş bile yanında karanlık.
Taş kesmiş gönüllere ılık ılık yağmıştı,
Kışlar mesken tutar da, baharımız bir anlık.
Oysa içimizi ısıtmıştın, en soğuk ayazlarda,
Sen dağları aşıp da giderken ele,
Gönlümü uçurumlara atım da öldüm.
Feryadını dinlerken bülbülün güle,
Ağıdı hasrete kattım da öldüm.
Gözlerinmiş meğer güneşi doğduran,
Bir el kalkar üzerinden, usul usul bir el,
Nereye bağırsan sağır, nereye baksan kör olur.
Dalından kopan yaprak gibi savururda bir yel
Kıvılcımla yanan yüreğin, en harlı kor olur.
Amansız dağlar vız gelir,sırtını ona yaslayınca,
Bir el kalkar üzerinden, usul usul bir el,
Nereye bağırsan sağır, nereye baksan kör olur.
Dalından kopan yaprak gibi savururda bir yel
Kıvılcımla yanan yüreğin, en harlı kor olur.
Amansız dağlar vız gelir,sırtını ona yaslayınca,
Ülkemin kara günüydü gök kara mı kara
Bir el salladın sonra uçup gittin uzaklara
Oysa yeni doğmuştuk kara kıştan bahara
Dinmedi dinmeyecek daha da yükselir feryat
Ne yiğitler gitti de çıkmadı sesimiz, heyhat
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!