Mustafa Taşkanat Şiirleri - Şair Mustafa ...

İNSANLIK ORTADAN KALKMIŞ GİDİYOR

Geçmişten örnek almalı insan
Birbirine yardımcı olmalı insan
İnsanı insan diye sevmeli insan
İnsanlık ortadan kalkmış gidiyor

İNSANOĞLU 2


Aydınlık istersen mahşerde yolun
Zulmetme mazluma ey insan oğlu
Gücüne güvenip zalimkar olma

NEDENSE GURBETİ BEN SEVEMEDİM 2


Geçer aylar yıllar hiç dinmez acın
Bilirim özlemdir benim ilacım
Sılada yalnızdır garibim bacım

Gurbette halini bilen olmuyor
Çalıp ta kapını gelen olmuyor
Felekten yetimsin yüzün gülmüyor
Nedense gurbeti ben sevemedim

SEN SLAM DİNİNE LAYIKSIN GÜZEL
Müslüman olsanda met etsem seni
Gözlerin şu luta bedeldir güzel
Fet etmişsin şu lut ile ramlayı
Gözlerin israile bedeldir güzel

En büyük hayalim seninle olmak
Okşayıp saçını tenini koklamak
Ne güzel olurda senle yaşamak
Sensiz yaşamayı düşünmüyorum

Mavi gözlerinede bakıpda gülmek

Bu günlerde nedense gülemiyorum
Senden başkasını sevemiyorum
Bir türlü sebebini bilemiyorum
Sanırım sebebi sensin sevdiğim

Gönül yuvamıda yıktın sevdiğim

Neden bu dünyada karalı yazım
Sebebim odluda biricik nazlım
Asılı kaldı da duvarda sazım
Sen bilmedin ama teller biliyor

Dünürcü gönderip seni istedim

VARMI BÖYLE BENİM GİBİ 1

Kaderine feryat eden
Ömür boyu hiç gülmeyen
Mutluluk yüzü görmeyen
Var mı böyle benim gibi

Dünyanın ucuda uzandı aya
Yürümeyi bilmez bizim vekiller
Kalmamış sizlerde ar ile haya
Sayenizde oda öldü vekiller

Bakınca geriye kalıyor namus