Ey gece!
Kapat üstümü.
Bu gece de gizle yüzümü.
Yüzüm yok sevdim demeye.
İhaneti tattırdım o sevgiliye.
İsyanımdı.
Bilemezsin.
Sanadır isyanım
Uyandığım her yalnızlık
Kaçtığım tüm duygular sana.
Anlasana.....
Sana gelmek sevgili,
Öylesine zor ki.
Avuçlarım içinde başım.
Düşünmek değil seni,
Yaşamak doyasıya.
Gökyüzünün baygın bakışları arasında.
İlk defa yazarken ellerim titriyor.
Nedensiz değil.
Ve satırlar upuzun bitmek bilmiyor.
Anlamsız değil.
Belki hala anlamadın,anlamayacaksın.
Önemli değil.
Bir gülüşüne olsa,
bin can feda ederim.
Ayrılık vakti geldi,elveda.
Bu benim kaderim.
Polemiğe düşülmüş aşkların,
ve duygusal çatışmaların ortasındayım.
Bir kurşun bir şarapnel parçası gibi,
değdiğini hissettiğimde tenime.
senden kaçışım olmadığını anlıyorum.
Bazen serseri bir mayın misali,
Sensizliğe doğdu güneş,
Sensizliğimi vurdu yüzüme bir utanç tablosu gibi.
Bazen küskünlüğüm oldu,
Hayata...
Ve yumdu gözlerini bir akşam üstü.
Geceler uzun olmazdı bu kadar
Uykularım kaçmazdı benden habersiz
Ne yaz sıcağı ne de ayazı kışın
Beni uykusuz bırakmazdı, ansızın
Uyanmazdım uykusuzluğumdan
Bahar tadında yaşarken seni
Güneş, her akşam geçip giderken penceremin önünden.
Hiç sormaz ki..
Sen.
neden.
kimi,
bekliyorsun diye.
Ben bu saatten sonra,
kalamamki yanında.
Sen, gitme kal.
Bende bu gece isyan,
belki birazcık sensizlik isteği var.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!