Bem şiir-bir kadın Şiiri - Mustafa Tan

Ey ulu tanrım...
Nedir bu garibin derdi ağlıyor.
Gözyaşı sel olmuş sanki çağlıyor.
Gözleri alevdir vücudu diken
Onu deşmek için belkide erken

Zaman'mı terk etti yâr'mı yitirdi.
Onu bu hallere kimler getirdi.
Hayat mahkûm etmiş gerekçe ilber.
Saçları tarumar kimdir bu dilber.

Usulca yaklaştım çekinme söyle.
Bir derdin,meramın varsa sarf eyle.
Bu söze yavaştan şöyle bir baktı.
Çekingen edayla bir sağol çaktı.

Oturdum yanına sil göz yaşını.
Dertlere yenilme dik tut başını.
Deyince bir ahı bin kere çekti.
O anda çektiği kara gerçekti.

Bak dedi kardeşim bak dedi bana.
Neler görüyorsun şansımdan yana.
Elbette vahdet'tir,elbet'te ulu.
Gel görkü aldırdı altımdan çul'u.

Taze bir yuvamla bir çocuk vardı.
Beyim de bitmeyen tutku kumardı.
Alkolü alınca halimiz böyle.
Bir değil istersen bin kere söyle.

İşte ben böyleyim çaresiz halım.
Delikler açılmış batıyor salım.
Talih birgün bana gülermi kardeş.
Karanlık dünyama doğarmı güneş.

Umut elden gitmiş dert gelmiş başa.
Umutsuz umutla de gelde yaşa.
Şöyle bir irkilsem kalksam diyorum.
Gel görki katıksız ekmek yiyorum.

Çıkardım paltoyu sırtına sardım.
İstermisin dedim başka bir yardım.
Kıyamam ağabey,kıyamam dedi.
Bil'ki sarhoş oldum ayamam dedi.

Böyle söylüyordu garibim böyle.
Yürek dayanırmı yaradan söyle.
Bende bir hâl oldum durup dururken.
Daha iflah olmam bu kalp vururken.

23/06/1990