Mustafa Suphi Ve Nazıma dair -5

rafın yapımı sonunda bitti. fakat kimse eve sokmak istemiyor, bir türlü anlaşılamayan sanatçı küskünlüğü üzerimde
depresif bir ruh hali ile dolaşırken aklıma bir etkinlik geldi herkesin dahil olabileceği bir etkinlik. sonucunda
bir ucube bile çıksa herkesin payı olduğundan dolayı keskin bir reddediş olmayacaktı.

önce küçük kızımla paylaştım bu fikrimi o kabul ettikten sonra sorun kalmayacaktı kendime güvenim tamdı çocuk ve boya,
çocuk ve kirlenmek reddemeyeceğinden emindim ve düşündüğüm gibi oldu.

küçük bir boya rulosu rengarenk boyalar bir kaç stensil olayı çözmüştü. raf muhteşem oldu tabii tek girebileceği yer çocuğun odasıydı.
çok eğlendik.

temizliği yapan hariç...(

mira rafına isim bile taktı adı; bayram kitaplığı
bayramlıklarını özenle rafına yerleştirdi arada bir keşke büyük yapsaydık şuraya bir kuş çizebilidik, o zaman, şuraya bir bulut
aklıma bob ross geldi şuraya da belki "mutlu bir ağaç" dedim.
gülümsedi "mutlu bir ağaç" dedi bob'dan daha güzel söylemişti

ertesi gün bayramdı sabah kalktık bayram namazı için hazırlanıp camiye gittik her zamanki gibi zamanlama sorunundan dışarıda kalmıştık.
cemaatin çoğu dışarıdaydı bir kaç ihtiyar ağaç diplerindeki banklara oturmuş vakti bekliyorlardı.
cami önünde sıralarda oturan ihtiyarlar niyeyse sabah sabah aklıma laura ingallsı(küçük ev dizisi) getirdi pazar günleri yıkanıp tertemiz elbiselerini giydikten sonra annesinin saçlarını taramasını beklerdi sonra o kırlarda çiçeklerin arasından koşarak kiliseye
giderlerdi, ailece ne kadar mutlulardı özgürce gidip kilisenin sıralarına oturup mutlu mutlu ayin yapar ilahiler söylerlerdi.

ve bizim televizyonumuz o kiliseyi her pazar salonumuzun ortasına kurardı rahip isanın öğretilerini gülümseyerek anlatırdı
ben lauranın tam arkasında oturuyor gibi hissederdim.

rahip hiç yabancı gelmiyordu artık o kadar benimsemiştim ne de olsa her pazar bizim evdeydi

yusuf vurulmuş, deniz gezmiş yakalanmış, ordu hükümete ultimatom vermiş siyasal cinayetler almış yürümüş kanlı 1 mayıs yaşanmış malatya, maraş olayları yaşanmış

papaz evimizin içinde vaaz veriyordu lauranın incecik parmakları kilisedeki sıranın üzerine mutlu bir ağaç çiziyordu.

nuri çerman abimizin dinde reform teklifini hatırladım çok ilginç bi abi bu nuri
cami içine sıra koyma, müzik aletleri duvarlarda sanat camiasından ileri gelenlerin isimleri ve vecizelerinin yazılması gibi
daha birçok önerisi ile gündeme gelir değişik bi iş sıralarda oturup kürdili hicaz yok ama o olmaz; türk sanat müziği de yasaklanmıştı hasan ali yücel ;
Sen bezmimize geldiğin akşam seher olmaz,
Aşkın beni sermest ediyorken keder olmaz.
Ölsem de senin uğruna canım heder olmaz

diye devam eden suzinak makamındaki eserini bitirdiğinde gülümsemesi bitmeden klasik müziğin yasaklanması kararnamesini imzalar
Sen bezmimize geldiğin akşam neler olmaz da olmaz pop müzik en iyisi, pop müzik eşliğinde huşu içinde ibadeti eda ettikten sonra sola selam veriyorsun gülşen gülümsüyor size "rüyalarıma giriyorsun" sağa selam veriyorsun aleyna tilki "o sen olsan bari" ay ne hoş

ah şu içimizdeki münafık Türkler

Allahtan ezan okundu da kendimi toparladım, mustafa suphi gene kaynadı arada ne bahtsız bi adammış.